DE ALLERLICHTSTE HARDLOOPSCHOENEN

Bij grote onlinewinkels die hardloopspullen verkopen zie je via het You Tube kanaal soms filmpjes over schoenen die binnenkort op de markt komen. Zo zag ik dit weekend een filmpje over de Adidas Adizero Adios Pro Evo 1, zoals op de foto staat afgebeeld. Een mond vol voor een schoen van slechts 138 gram met een drop van 6 mm ( voor de belangstellenden: 39 mm achter en 33 mm voor ). Volgens Adidas de lichtste hardloopschoen die ze ooit hebben gemaakt.

Blijkbaar kennen de mensen bij Adidas hun producten zelf niet goed, want ik zie in de collectie sowieso een spike van 119 gram. Maar in het verleden hadden ze ook lichtere schoenen. Zo’n 15 jaar geleden liep ik op de Adizero PR van 115 gram geschikt voor wedstrijden op de weg tot 10 km. En toen er een rage was met minimalistische schoenen kon Adidas niet achterblijven en kwamen ze o.a. met de Adapt, een soort badschoen van 140 gram. Akkoord dat is 2 gram meer, maar kleinere maten waren ongetwijfeld net zo zwaar of lichter.

Ook andere merken hadden schoenen met een dergelijk gewicht. Saucony had ooit een spikeachtig model zonder puntjes van onder de 100 gram. Karrimor, het huismerk van sportketen SportDirect, had model Aeolus van 130 gram in mijn maat 42,5. De Altra Vanish RC 120 gram kocht ik ook, maar lopen op die schoenen leverde me extra rugklachten op. En dan kom ik bij de nadelen van lichte schoenen. Niet iedereen kan daar op lopen. Dat heeft niet alleen met je eigen gewicht te maken, maar ook met je manier van lopen. Natuurlijk moet je met een gewicht van 80 kg of meer niet op de lichtste schoenen gaan lopen, maar schoenen tussen 200 en 220 gram lijken me voor een wedstrijd geen bezwaar als je verder geen voetafwijkingen hebt. Ben je een stamper met grote passen of maak je juist weinig bodemcontact met een hoog beenritme? Dat moet je ook meenemen in je schoenenkeuze.

Waarom al die superlichte schoentjes? Waarschijnlijk om het gevoel van “lopen op je blote voeten” te benaderen. Voor mij is dat nog altijd het ultieme gevoel van hardlopen, maar bijna nooit meer mogelijk. We moeten onze voeten beschermen tegen een harde ondergrond en als we op onverharde paden lopen, hebben we te maken met takjes, steentjes, kluiten en noem maar op. Zelfs op het strand moet je oppassen met schelpen en stenen. Ideaal is een egale grasvlakte van een sportveld en dan liefst een beetje nat. Probeer het maar eens.

Toch zie je nog wel eens hardlopers een wedstrijd lopen op blote voeten. Bewust of onbewust? Abebe Bikila werd in 1960 Olympisch kampioen op de marathon in Rome. Hij liep het grootste deel van de race zonder schoenen, maar was wel op schoenen gestart. Die zaten echter niet lekker en dus besloot hij om ze uit te doen. In 1964 won hij ook in Tokio de Olympische marathon en toen wel gewoon op schoenen. De bekendste hardloopster op blote voeten was Zola Budd. Zowel op de baan als bij de cross liep ze zonder schoenen, maar toen ze  later nog een uitstapje waagde naar de marathon koos ze toch voor bescherming aan haar voeten.

Zelf heb ik ook een paar wedstrijden op blote voeten gelopen, zowel op het strand, op de baan als in de cross. Nooit op de straat, hoewel je bij strandwedstrijden wel regelmatig de strekdammen over moest en dat was hard aan je voeten. Toen ik in 1989 een cross liep op blote voeten, veronderstelde de verslaggever dat ik aan het sparen was voor de Poelbosmarathon, die ik in 1990 zou organiseren. Dat was niet zo, maar hardloopschoenen zijn duur dus het zou gekund hebben. Met alle nieuwe snufjes worden de schoenen steeds duurder en wie na het lezen van dit verhaal plannen heeft om in de toekomst de nieuwste Adidas Adizero Adios Evo 1 aan te schaffen om zo nog meer persoonlijke records te kunnen lopen! Voorlopige adviesprijs € 500,-.