CLUBKAMPIOENSCHAPPEN
De meeste Zeeuwse clubs houden aan het einde van het zomerseizoen clubkampioenschappen. Vanaf het moment dat mijn club AV’56 in 1969 over een echte atletiekaccommodatie beschikte, zijn die kampioenschappen er jaarlijks geweest. Niet altijd in september. Ik kan me herinneren dat 30 april en dat was toen Koninginnedag een aantal jaren de vaste dag was, dus aan het begin van het baanseizoen.
Maar ook daarvoor hield men bij AV’56 clubkampioenschappen. Op het voetbalveld van Goes kon er diagonaal een 100 meter worden uitgezet. Op een rondbaan van ongeveer 300 meter kon er na een beetje reken – en meetwerk een 800 of 1500 meter worden gelopen en je kon er speerwerpen. Op een ernaast gelegen bijveldje kon je verspringen, hoogspringen en kogelstoten.
In die beginjaren was bijna iedereen van de club op zo’n dag aanwezig. Voor alle deelnemers was er wel een favoriet onderdeel en de rest nam je voor lief. En natuurlijk hadden we toen nog niet zoveel leden en was de band tussen die leden veel groter. Behalve een clubkampioenschap op de baan hielden we ook een clubkampioenschap cross en een clubkampioenschap weg in andere maanden.
Bij de laatste clubkampioenschappen valt vooral op dat de volwassenen het laten afweten. Van de 72 inschrijvingen voor dit kampioenschap waren er 3 senioren, 11 masters en de rest was jeugd en dan vooral jonge jeugd. Persoonlijk vind ik deze ontwikkeling niet vreemd en zeker niet nieuw. Veel volwassen leden worden lid vanwege het lopen van lange afstanden en zij hebben niets met andere atletiekonderdelen. Zelfs een 3000 meter kan deze groep niet naar de atletiekbaan lokken.
In 1986 speelde dat probleem ook al. De WTC kwam toen met het idee van een Sasloop, zoals we die nu kennen, in combinatie met een 1000 meter op de baan. Dan heb je toch in ieder geval zo’n 30/40 volwassen deelnemers extra bij het clubkampioenschap. Misschien moeten ze zoiets weer doen! Voorstellen om het clubkampioenschap en ook de onderlinge oefenwedstrijd in maart een andere opzet te geven om er zodoende nog meer een clubgebeuren van te maken heb ik al eens gedaan, maar daar ga ik verder niet over uitwijden.
Terug naar de wedstrijd van zaterdag. Het weer was fantastisch, de sfeer was geweldig, deelnemers stonden te popelen om te beginnen en er was ruim voldoende jury. Ondanks de vele onderdelen werd het programma volgens het geplande tijdschema vlot afgewerkt, maar persoonlijk vind ik een atletiekwedstrijd van ongeveer 3,5 uur te lang. Ik hoorde al stemmen opgaan om de blokmeerkamp weer in te voeren, zodat de atleten minder lange pauzes hebben. Over de prestaties kan ik niet veel zeggen. Prestaties van pupillen, junioren en masters kun je niet vergelijken met de gangbare tijden en afstanden van senioren. Je kunt ze wel naast bestaande clubrecords per categorie leggen en als er dan veel records verbeterd of benaderd worden kun je spreken van een goed niveau.
Van wat ik tijdens de wedstrijd gezien en gehoord heb springen de volgende prestaties er voor mij uit, maar misschien doe ik dan anderen te kort: De 1.55 meter bij het hoogspringen van Yara Karelse, het discuswerpen en kogelstoten van Marieke Riemens ( foto ) met 29.68 en 12.12 meter bij de vrouwen masters. Idem bij de mannen masters de 33.76 en 11.00 meter van Bert van Opstal en de 2.58.1 min. op de 1000 meter van Mariska Tjeerdsma. Ik weet ook dat mijn 100 meter waarschijnlijk de langzaamste was in de geschiedenis van de club. Voor alle andere uitslagen en foto’s verwijs ik naar de website van AV’56 www.av.56.nl. Conclusie: wat mij betreft een geslaagde middag, maar wel met een beetje dubbel gevoel omdat er zo weinig volwassenen deelnamen. Foto Huib Boogert.
Geen Commentaar