OLIEBOLLENLOOP deel 3
Een Oliebollenloop op 30 december i.p.v. op de 31ste blijf ik vreemd vinden. Ook koningsdag ontkomt er niet aan als 27 april om de zoveel jaar op een zondag valt. Toch eens iets om over na te denken in de 21ste eeuw, maar aangezien het verder niets met hardlopen te maken heeft, laat ik het hierbij. In ieder geval komt het mij elke keer slecht uit. Op de 30ste bak ik namelijk oliebollen. “Macht der gewoonte”, want op de 31ste december moest ik jarenlang meedoen aan een hardloopwedstrijd en had ik geen tijd om oliebollen te bakken.
Of ik dus bij de 53ste editie van de Oliebollenloop aanwezig zou zijn, was even afwachten. Als grondlegger van deze wedstrijd vind ik dat altijd nog leuk. Een andere belemmering is het gegeven dat ik tegenwoordig een beetje schrik heb om ergens naar toe te gaan, omdat ik door o.a. mijn medicatie op de meest ongewenste momenten “pipi” moet doen en dat komt niet altijd gelegen. Gelukkig waren mijn oliebollen op tijd klaar, was het prachtig weer en bovendien kon ik zo nog een JARO crosscircuit shirtje aan iemand overhandigen.
Meedoen stond niet op het programma, want dat gaat niet meer. Ik moest echter nog wel mijn bijna dagelijkse therapeutische loopprogramma afwerken, maar misschien kon dat wel op de baan. Bij aankomst op het sportpark was het al aardig druk. Er hadden ruim 120 hardlopers ingeschreven en de jeugd zou de middag beginnen met 800 metertje op de baan. Nadat ik eerst met enkele bekenden had gesproken, begon ik om 13.30 uur met mijn loopprogramma en om zeker te zijn dat ik niet in de weg liep, koos ik voor baan 6.
Eerst 2,5 ronde flink wandelen en dan de volgende ronden ook stukjes hardlopen. Eerst een paar keer 100 meter en dan kijken of 150 of 200 meter ook ging. Na ongeveer 20 minuten begonnen de wedstrijdjes voor de jeugd en eigenlijk stimuleerde me dat om meer stukjes hard te lopen. Voor ik er erg in had, voltooide ik mijn 10e ronde zo ongeveer tussen de startende lopers op de 5 en 10 km. Toen besloot ik om maar door te lopen tot mijn horloge 1 uur aangaf. De laatste 2 ronden was het wel akelig leeg op de baan, maar toen ik mijn trainingspak aantrok, verschenen de eerste deelnemers van de 5 km op de baan.
Aangezien ik al van ’s ochtends in de weer was met oliebollen bakken en mijn looptherapie en ik ook nog iets wilde zien van het veldrijden in Hulst, heb ik de andere deelnemers niet meer opgewacht. Resultaten en foto’s kun je zien op de website van AV’56 www.av56.nl. Hoewel ik niet in de uitslagen sta, had ik voor mezelf toch een beetje het gevoel dat ik aan de Oliebollenloop had meegedaan.
Toch heb ik nog een tip voor de organisatie. Dit jaar waren de start van de 5 en 10 km op verschillende plekken. De 10 km ging na 300 meter de baan af en de 5 km pas na ruim 500 meter. De ronde van 5 km kende verder in Wilhelminadorp een extra lusje over de Meestoofweg om aan de juiste afstand van 5 km te komen. Ik kom bij nameten op www.afstandmeten.nl overigens op 5100 meter! Waarom allemaal zo omslachtig. Gewoon een heen en terug parcours vanaf de baan, langs het kanaal naar het Goese Sas en nog een stukje langs de zeedijk met keerpunten na 2,5 en 5 km. Is ook nog eens gemakkelijker met uitzetten en parcourswachten. Hopelijk tot de 54e Oliebollenloop. Op de foto van AV’56 zie je lopers langs het kanaal bij Wilhelminadorp.
Geen Commentaar