HOE MAKEN WE ATLETIEK AANTREKKELIJKER

In het eerste weekend van maart heb ik met veel genoegen naar het WK indooratletiek in Glasgow gekeken. Gedurende 3 avonden een programma tussen 20.00 en 22.30 uur met diverse loopnummers van 60 tot en met 3000 meter en de nodige technische nummers, die door de BBC goed in beeld werden gebracht. Voor mij was dit aantrekkelijk genoeg: een kort en krachtig programma met afwisseling.

Toch wil de internationale atletiekbond met aan het hoofd Sebastian Coe veranderingen doorvoeren om van het oubollige imago af te komen en atletiek als kijksport ook voor de jeugd interessant te maken. Veel concrete plannen kan ik nog niet vinden, maar ik las iets over een proefproject met een afzetvlak bij het verspringen om het aantal foutsprongen te verminderen. Bij de pupillen doen ze dat al 50 jaar, zodat iedereen een resultaat heeft, maar zo’n verandering draagt toch niet bij aan het aantrekkelijk maken van de sport. Dat is net zoiets als een 100 meter met “vliegende start” om valse starts te voorkomen. Goed afzetten en starten zijn essentiële details van de sport.

Behalve internationale kampioenschappen kent de atletiek ook eendaagse baanwedstrijden met veel status. In Nederland de FBK Games bijvoorbeeld. De serie Diamond League wedstrijden zijn de hoogste categorie en juist die wedstrijden zijn nauwelijks rechtstreeks op televisie te zien. Alleen op betaalzenders en soms op de BBC. Doe daar eerst iets aan, zodat er meer atletiek op televisie komt.

Diverse grote marathons zijn wel rechtstreeks op tv, maar zijn die altijd aantrekkelijk. Dikwijls ontaardt het toch in een afvalrace met veel hazen tot ruim over de helft. De jacht op een bepaalde tijd is dikwijls belangrijker dan de strijd tussen lopers. De namen van de meeste lopers zeggen het grote publiek ook niet veel en achter deze toppers gaapt de grote leegte en daarna de “optocht”. Een topmarathon met maximaal 200 goed getrainde deelnemers met naast de internationale toppers ook veel nationale en uit de buurlanden afkomstige vedetten spreekt m.i. als televisiesport meer aan.

Maar het aantrekkelijk maken van atletiek begint natuurlijk al bij regionale wedstrijdjes. Baanwedstrijden die ruim 4 uur duren met tig meestal matig of slecht bezette onderdelen zijn geen reclame voor de atletiek. Ook hier moet het kort en krachtig. Een baanwedstrijd van maximaal 2 uur en 4 onderdelen is ideaal, maar zoiets moet je dan wel regelmatig herhalen en dan uiteraard met andere nummers.

Ook de starre regeltjes van de atletiekbond helpen niet echt om atletiek populairder te maken. Ik zie dikwijls 4 verschillende sprintafstanden ( 40 – 60 – 80 – 100 meter ), omdat dat is voorgeschreven voor een bepaalde leeftijd. Dat betekent gesjouw met startblokken, dikwijls maar 2 of 3 deelnemers per serie en zodoende duurt het te lang. Bij eenvoudige wedstrijdjes zou ik kiezen voor 1 afstand en zorgen dat alle series vol zitten, ongeacht wie dan tegen wie loopt. Ik kom daar misschien volgende week nog op terug met concrete voorbeelden.

Ook bij wedstrijden buiten de atletiekbaan kan het anders. Bij de stratenlopen en crossen is er sprake van een enorm niveauverschil. Iedereen moet tegenwoordig lange afstanden lopen, waarbij de tijd geen rol speelt. Leuk voor die lopers, maar niet altijd voor de organisatie, het eventueel aanwezige publiek en het aanzien van de sport. Bij elke 10 km moeten we ruim een uur wachten voor de laatste binnen is. Wist je dat een snelle 3 of 5 km soms meer voldoening geeft dat het uitlopen van een halve marathon. Deelnemers verplichten om aan een kortere afstand mee te doen of limieten hanteren durven veel organisaties niet aan. Organiseer dan zo nu en dan wedstrijden over een bepaalde tijd + ronde afmaken, zodat alle deelnemers ongeveer gelijktijdig klaar zijn.

De regionale kranten moeten misschien ook eens meer aandacht besteden aan de plaatselijke atletiek. Onze eigen PZC is helaas nog nauwelijks een regionale krant. In de Zeeuwse sportbijlage gaat het meestal over voetbalploegen van het niveau F.C. de Kampioenen of te wel cafévoetbal. Maar ik moet eerlijk toegeven dat de Zeeuwse atletiek ook niet veel voorstelt en dat er weinig over te schrijven valt. Of je moet als journalist eens kritisch uit de hoek durven komen en onderzoeken waarom en vaststellen dat het niveau laag is. Op de landelijke sportpagina’s gaat het naast voetbal vooral over Formule 1. Misschien spectaculair en ingegeven door de winst van Max Verstappen, maar voor mij een “sport” waar de snelste auto wint en niet de beste coureur. Kortom: een beetje evenwicht betreffende sportberichtgeving is gewenst.

Als atletiek beter verkocht moet worden, moeten clubs ook kritisch naar het eigen beleid kijken. Waarom zijn er geen of weinig talenten? Waarom doen er bijna geen volwassenen mee aan de complete crosscompetitie? Waarom komt er bij een baanwedstrijd hoofdzakelijk jeugd? Waarom kom je nu bij regionale wedstrijden op het podium in een tijd waar Jan Roose 48 jaar geleden nauwelijks 25^e mee werd? Waarom kunnen we wedstrijden niet beter op elkaar afstemmen? Atletiek aantrekkelijker maken lukt niet met een paar ingrepen van de wereldatletiekbond. Dat is een complex geheel en zal jaren duren. En als clubs blind zijn voor de huidige situatie, zal het nooit van de grond komen. Foto: Sebastian Coe, voorzitter van de wereldatletiekbond.