Blog

DE SPONSOR BETAALT, MAAR BEPAALT MEESTAL NIET

In de meeste gevallen is dit een goede zaak, maar soms is het jammer en heeft het consequenties voor verdere sponsoring. Waarom wordt iemand sponsor van een club of van een evenement? Ik denk dat daar een paar redenen voor zijn, afgezien van het feit dat ze gevraagd worden.

  1. Betrokkenheid en liefde voor de sport.
  2. Naamsbekendheid voor een firma of product.
  3. En een mens is niets vreemd, dus ook een beetje om goede sier te maken.

Het mooiste voorbeeld vind ik nog altijd Balthasar Boma als sponsor en voorzitter van F.C. de Kampioenen, maar dat is erg uitvergroot omdat het fictie is. Maar een andere Belg namelijk Marc Coucke ( Anderlecht ) doet er niet voor onder en dat is wel de realiteit.

Zelf ben ik de laatste jaren ook een beetje sponsor. Reden 2 is bij mij niet aan de orde. Reden 3 geldt voor elke sponsor, hoewel ik liever heb dat mijn ideeën ondersteund worden en dat men meedoet. Reden 1 is mijn voornaamste drijfveer: Iets terug doen voor de sport waar ik 60 jaar plezier aan heb beleefd. Toch zijn mijn ervaringen met het sponsoren een beetje wisselend. Behalve mooie wedstrijden en investeringen mede door mijn bijdrage zijn er ook momenten dat ik denk dat het weggegooid geld is geweest.

De laatste bijdrage was het geven van premies bij de 10000 meter op 24 mei. Geen prijzengeld voor de beste 3 ongeacht de tijd, maar premies van 100 – 50 – 30 euro op basis van prestaties. Gevolg: liefst 39 deelnemers bij een baannummer lange afstand en in de breedte goede tijden. Daar haal ik graag mijn portemonnee voor boven en dat mag volgend jaar weer.

Eerder dit jaar werd ik gevraagd om een bijdrage te leveren aan een jeugdclinic. Op zich vond ik dat een goed initiatief van de VZA en daarom heb ik toegezegd. Later had ik toch mijn bedenkingen. Waren dit trainingen om het trainen en voor de gezelligheid of zien we deze jonge atleten ook regelmatig meedoen aan wedstrijden. Van een jeugdtrainer hoorde ik namelijk dat veel jeugd helemaal niet bezig is met wedstrijden en zichzelf verbeteren. Op een clinic om de clinic zit ik niet te wachten en als het geen rendement opbrengt gaat die geldkraan dicht.

En dan ben ik ook nog sponsor van Goes on Track. Eigenlijk ben ik dat altijd geweest, want bij de voorloper van deze topwedstrijd kwam ik al met premies voor bepaalde prestaties. Bij Goes on Track zagen we bij de eerste edities echt topatletiek, maar na de renovatie van de baan en corona, zodat het 2 jaar niet doorging, kwam de klad er een beetje in. Ondanks mijn kritiek op de vorige Goes on Track heb ik er ook dit jaar weer een aanzienlijk bedrag ingestoken. Dan is het frustrerend om te zien dat er 9 dagen voor deze wedstrijd nog geen 90 inschrijvingen zijn en dat sommige onderdelen voorlopig matig bezet zijn.

Mijn lijfspreuk voor baanwedstrijden is al tientallen jaren: maximaal 4 onderdelen, zodat je een korte maar krachtige wedstrijd krijgt. Nu staan er inclusief een 1000 meter voor de jeugd 8 onderdelen geprogrammeerd. Bij de 100, 200 en 800 meter op dit moment nauwelijks 10 deelnemers v/m per afstand, bij het verspringen 2 deelneemsters, bij kogelstoten 13 inschrijvingen van alleen jeugd en masters en ook de jeugd voor de 1000 meter laat het met 15 meisjes en jongens toch min of meer afweten. Alleen het speerwerpen ( 22 ) en de 5000 meter ( 28 ) zijn momenteel aardig bezet. Veel aansprekende namen staan er echter nog niet op de lijsten.  

Voorlopig wordt het tij dus nog niet gekeerd en als dat de komende week niet gebeurt, verwatert deze wedstrijd tot de categorie “13 in een dozijn”. Erg jammer en op zo’n moment vind ik dat een sponsor met verstand van atletiek en organiseren wel een meer dan adviserende stem mag hebben. Met mijn adviezen wordt nu weinig gedaan. In februari liet ik het comité weten voorstander te zijn van premies op basis van prestaties en niet van een vast prijzengeld voor de beste 3 ongeacht de prestaties. Dat laatste kost 14 x € 190, – aannemende dat er op elk onderdeel 3 deelnemers zijn. Ik adviseerde ook om alleen onderdelen op het programma te zetten waar in deze regio voldoende atleten voor zijn. Ook recente adviezen om via mails e.d. en tijdens de druk bezochte competitiewedstrijd in Goes op 23 juni extra aandacht voor Goes on Track te vragen, waren blijkbaar tevergeefs.

Sponsoring is niet hetzelfde als geld in een bodemloze put gooien, zoals bij FC de Kampioenen. Die bleven namelijk verliezen. Het moet renderen. Zo’n jeugdclinic en later dit jaar de scholierencross moeten leiden tot meer deelname van jeugd aan wedstrijden en een hoger niveau. Goes on Track moet weer een topwedstrijd worden, maar ook een wedstrijd met goede prestaties van Zeeuwse atleten. Mijn aanbod om d.m.v. sponsoring de Zeeuwse crosscompetitie en het veldlopen populairder te maken blijft staan, maar alleen op mijn voorwaarden. In zo’n geval betaalt en bepaalt de sponsor inderdaad. En of dat zoden aan de dijk zet, zal de toekomst uitwijzen als die kans er komt. Foto AV’56: geweldig zo’n scholierencross, maar wat is het effect over een paar jaar.    

Geen Commentaar

Geef Commentaar