HET KIND MET HET BADWATER WEGGOOIEN

Of “de oplossing is erger dan het probleem”. Een uitdrukking om aan te geven dat de genomen maatregel niet in verhouding staat tot de consequenties. Gisteren schreef ik een artikeltje over carbonschoenen en de dreigende diskwalificatie van gewone hardlopers, omdat ze op “verkeerde” schoenen lopen. Toen nog met het idee dat het allemaal zo’n vaart niet zou lopen.

Maar nog geen dag later wordt het werkelijkheid. Alle deelnemers van Goes on Track kregen een mail met het bericht dat hun schoenen bij deze wedstrijd moeten voldoen aan de eisen van de atletiekbond. Voor masters is het een advies, maar voor senioren en junioren U 18 en U 20 wordt er gecontroleerd en gehandhaafd. Voor wie precies wil weten welke schoenen wel en niet zijn toegestaan staat er in de mail een link naar de website van de internationale atletiekbond. Op die website kan ik overigens niets vinden over gewone trainingsschoenen.

Deze regel schrikt hardlopers af. Ik kreeg direct 2 mailtjes van deelnemers, die nu niet meer meedoen. En zijn deze regels bij het gros van de wedstrijden geen muggenzifterij. Heeft iemand de schoenen gecontroleerd tijdens de 3000 meter op 8 mei, de 10000 meter op 24 mei en de competitiewedstrijd op 23 juni? Ik weet zeker dat er toen atleten waren op “ongeoorloofde” schoenen.

Deze regels zijn actueel geworden toen fabrikanten met allerlei nieuwe technologie kwamen: carbonplaten, carbonstaafjes en een speciale foam, waardoor de zolen een stuk dikker werden. Regels voor atletiekschoenen waren er altijd al, zoals geen springveren, een maximum aan spikes, e.d. Waarom deze haast met nieuwe regels? Waarschijnlijk vanwege de ongeloofwaardige tijden op de nieuwe schoenen. Maar moeten gewone atleten en dus eigenlijk de hele atletiek daar de dupe van worden?

Ook Zeeuwse hardlopers beschikken over deze schoenen, maar lopen ze er echt sneller op? Naar verluid zou het benodigde effect van maximaal 4 % winst pas plaatsvinden bij een snelheid vanaf 15 km/uur. De meeste lopers halen dat niet, dus ook niet op “superschoenen”. En dan nog. Wat is 4 % op bijvoorbeeld een 5000 meter. Iemand die normaal 20 minuten ( 15 km/uur ) loopt, komt op carbonschoenen theoretisch tot 19.12 minuten. Een behoorlijk verschil, maar het stelt vergeleken met toppers nog steeds niet veel voor. Bovendien hebben we de kunststofbanen ook niet in de ban gedaan, omdat je daar per ronde 1 á 2 seconden sneller loopt dan op een ouderwetse sintelbaan.

Vernieuwing kun je niet tegenhouden en het wordt pas oneerlijk als niet iedereen van die vernieuwing kan profiteren. In de praktijk kan echter elke hardloper deze schoenen kopen. Dat je voor € 249,95 misschien beter 2 paar gewone hardloopschoenen kunt kopen, is een ander verhaal. Moeten we de regels dan compleet negeren? Nee, maar je moet potentiële deelnemers zeker niet afschrikken met zo’n mededeling. Voor 99,99 % van de deelnemers aan onze wedstrijden is het niet van toepassing. Niemand verbetert een nationaal, continentaal of wereldrecord. En voor een Zeeuws of clubrecord is al die poespas ook niet nodig. Echte records vereisen namelijk ook een dopingcontrole, windmeting en een certificaat van juiste meting bij een wegwedstrijd. Ik denk niet dat dit bij de meeste Zeeuwse en clubrecords aan de orde is.

Over een paar jaar worden de regels voor schoenen door de internationale atletiekbond waarschijnlijk nog aangescherpt. Dit zal uiteraard ook afhangen van de ontwikkelingen bij de fabrikanten. Er wordt al over gesproken dat de regels voor de baan binnenkort ook gelden voor de cross. Ik zie het nog niet gebeuren dat bij een regionale cross alle deelnemers aan een schoenentest worden onderworpen en dat ruim de helft wordt gediskwalificeerd. Laten we blij zijn dat men aan een baanwedstrijd of cross mee wil doen, want dat zijn al jaren de zorgenkindjes van het hardlopen. Foto AV’56: al deze schoenen zijn volgens de regels te dik.