DE HALVE MARATHON VAN GOES

Nee, ik ga geen halve marathon in Goes organiseren. Daar is geen behoefte aan, want er zijn genoeg van dat soort wedstrijden. Maar er is wel ooit een halve marathon in Goes geweest en je mag 3 x raden wie dat organiseerde? En aangezien deze wedstrijd op één uitzondering na altijd werd georganiseerd op de eerste zaterdag van augustus, wil ik daar nu graag iets over vertellen. Die uitzondering was in 1980, omdat ik toen bij de Olympische Spelen was als toeschouwer en we zodoende pas op de tweede zaterdag konden organiseren.  

De Goese halve marathon was er in de periode 1973 – 1984 en vond plaats in het centrum. Eigenlijk voor een groot deel op het parcours van de WEA stadsloop, althans op het vroegere parcours. Bij de halve marathon werd er gestart voor de HEMA en dan door de Lange Kerkstraat naar de Grote Markt. Vervolgens 10 ronden Lombardstraat – Sint Jacobstraat – Oostsingel over de stoep langs het parkeerterrein– Gasthuisstraat – Korte Vorststraat – Witte Paardestraat – Lange Vorststraat – Gasthuisstraat – Oostwal/Lange dijk – Ganzepoortstraat – Klokstraat – Lange Kerstraat – Grote Markt. De start was om 16.30 uur en dan had je gewild of ongewild duizenden toeschouwers.

Die aanloop was nodig om te voorkomen dat een groep van gemiddeld 80 lopers direct na de start in een soort trechter van de Lombardstraat en de Sint Jacobstraat zou komen. Daar werd toen nog over nagedacht. Om het winkelende publiek aan de kant te houden, reed mijn vader bij de start in zijn auto van de HEMA tot aan de finish voor de meute uit. Daarna werd die taak overgenomen door iemand op de fiets. Verder waren er veel parcourswachten, die lawaai maakten met fluitjes. Het bijzondere aan deze halve marathon was dat het eigenlijk helemaal geen halve marathon of 21097,5 meter was. We hielden het altijd op 19,2 km, maar met de hulp van www.afstandmeten.nl kan ik nu zien dat het bijna 20 km was. Waarom deze rare afstand?

In Nederland werden in die tijd de langere afstanden op de weg korter dan de marathon vooral betwist over juist gemeten afstanden van 15, 20, 25 en 30 km, alsmede de 10 EM. Daarnaast kende men ook nog de uurloop. Soms helemaal op de baan, maar dikwijls ook met een wegparcours. Start en finish waren dan op de atletiekbaan, waar de lopers het uur konden volmaken en bij het eindsignaal werd gekeken waar ze precies waren geëindigd.

In Vlissingen vond in de zomer van 1970 voor het eerst zo’n wedstrijd plaats op initiatief van o.a. Cees van den Bulck. Later groeide dat uit tot een grote nationale wedstrijd. Vooral de 20 km was in de jaren 70 een populaire afstand, maar 30 km wedstrijden waren er niet veel. Over 25 km werd dan weer wel een Nederlands kampioenschap gehouden. Overigens vind ik de 25 en 30 km wedstrijden een betere opstap naar de marathon dan een halve marathon.

Samen met Cees Hoogesteger en broer Wim liep ik toen regelmatig zogenaamde halve marathons in België. Deze wedstrijden werden ook wel semi-marathons genoemd. Je moet deze wedstrijden vergelijken met kermiskoersen in het wielrennen. Ter gelegenheid van kermis, braderie of jaarmarkt was er een “loopkoers” over ongeveer 20 km. Meestal meerdere rondjes, zodat de toeschouwers de deelnemers dikwijls voorbij zagen komen zonder van achter hun pint te komen. Over het algemeen waren de afstanden wel rond de 20 km, maar een dikke 23 km of kleine 16 km kwam ook wel eens voor.

Dat idee namen Cees en ik mee naar Goes en zo ontstond in samenwerking met de middenstandvereniging en AV’56 een wedstrijd over 10 ronden van ongeveer 1900 meter door de binnenstad met finish op de markt en een aanloop vanaf de HEMA. Totale afstand was dus ruim 19 km. Deze wedstrijd is 12 x georganiseerd en we hebben altijd winnaars gehad met een zekere uitstraling. Naast Johan Kijne hadden we de Zeeuwen Wies van Houte, Piet Vonck en Kim Reynierse als Nederlandse winnaars. Verder de Belgen Walter van Renterghem, Omer van Noten, Julien Grimon en Luc Waegeman, alsmede de Engelsman Tim Johnston en een paar Engelse lopers van wie me de namen zijn ontschoten. In Hulst namen ze het idee over en kregen we daar ook een “halve marathon” door het centrum en over de wallen.

In het toenmalig blad van de atletiekunie “de Atletiekwereld” las ik wel eens iets over halve marathons in Engeland, maar of dat juist gemeten afstanden waren weet ik niet. Van echte halve marathons in Nederland met een afstand van 21,0975 km is pas sprake sinds 1976. Toen koos men in Den Haag bij de CPC loop voor die afstand. Eerder had men daar al een halve marathon vanaf de Laan van Poot sintelbaan over het strand en door de duinen georganiseerd, maar na een stadsloop over ongeveer 13 km in 1975 besloot men voor de halve marathon met start en finish in de stad. Pas toen kon je spreken over records over deze afstand, want de afstand was gemeten en er werd op een volledig verhard parcours gelopen. Bij veel van de huidige halve marathons ontbreken deze voorwaarden voor het lopen van een record. Ook in Zeeland gaan de meeste halve marathons, maar ook andere courante afstanden, gedeeltelijk over een onverhard parcours. Verder is er meestal geen sprake van een certificaat voor de juiste afstand. Ook zijn ze niet allemaal aangevraagd als wedstrijd, maar staan ze te boek als trimloop.

De halve marathon van Goes heeft 12 keer plaats gevonden. In 1984 werd er op een iets ander parcours gelopen en was de organisatie in hadden van de WTC van AV’56. Een jaar later was het gedaan met de halve marathon van Goes. Ze moesten proefdraaien voor het NK 25 km in 1986 op een parcours bij de sporthal en over de Kattendijkse dijk. Na dat kampioenschap kwam de halve marathon van Goes niet terug op de kalender. Foto: Jan Roose tijdens halve marathon in Goes in 1975 bij een temperatuur van 30 graden.