SCHOENENREGEL ATLETIEK AANGEPAST

Op de site van hardloopnieuws las ik deze week het onderstaande stukje. Dit was al eerder bekend, maar ik kon het toch niet laten om even een korte reactie onder het verhaaltje te zetten.

“Per 1 november 2024 heeft World Athletics een aanpassing van de schoenenregel ingevoerd die een maximale zooldikte van 20 millimeter vaststelt voor alle baanwedstrijden, ongeacht de afstand of onderdeel. De bedoeling is om een gelijk speelveld te bevorderen en technologische voordelen te beperken na jaren van innovaties in schoenen, zoals dikkere zolen en ingebouwde koolstofvezelplaten, die aanzienlijke prestatiewinst kunnen bieden. Voor wegwedstrijden, zoals marathons, blijft de maximale zooldikte van 40 mm wel toegestaan.”

Mijn reactie: “Zijn die schoenen dan ook volop verkrijgbaar voor de modale hardloper? Zelfs een eenvoudige trainingsschoen voldoet niet aan deze eis, dus blijven alleen spikes over of de zogenaamde minimalistische schoenen. Dit betekent dat er nog minder hardlopers aan baanwedstrijden meedoen in de toekomst en dat het niveau in de breedte nog verder keldert. Deze regel is een typisch voorbeeld van “Het kind met het badwater weggooien”.

Over de schoenregel heb ik eerder al iets geschreven ( zie rubriek producten 4 en 5 juli ), maar welke gevolgen heeft deze aangepaste regel voor de gewone wedstrijdjes op de baan? Afgelopen jaar heb ik nog aan 4 baanwedstrijdjes meegedaan, maar hoofdzakelijk aan werpnummers en een keer de 100 meter. Die 100 meter liep ik op een paar platte wegwedstrijdschoentjes met een maximale dikte van 25 mm. Dat mag dus nu niet meer. Bij de werpnummers had ik gewone trainingsschoenen aan mijn voeten en die zijn minstens 30 mm dik. Moet ik nu voor volgend jaar speciale schoenen aanschaffen om mee te mogen doen?

Zo’n vaart zal het wel niet lopen, hoewel ik dat in juli ook zei aan de vooravond van Goes on Track. Ik vraag me wel af of World Athletics wel de goede weg bewandelt. Wat is de functie van een hardloopschoen en een schoen in het algemeen. Volgens mij moeten ze de voet beschermen. Op blote voeten loop je het beste, maar vanwege de ondergrond kan dat meestal niet. En omdat niet alle lichamen de vele schokken goed verwerken, moeten schoenen dus een soort schokdemping hebben. Maar hoeveel en welk materiaal?

De eerste hardloopschoenen hadden een lederen bovenwerk en een dun zooltje. Vanaf de jaren 70 met veel nieuwe merken kwamen er allerlei modellen voor bepaalde doelgroepen. Te veel vering zorgde voor knieklachten en dan bedacht men weer iets anders om dat te voorkomen, enz, enz. Bij al deze schoenen was er één constante: de schoenen waren geen hulpmiddel om sneller te lopen. Er mochten dus geen springveren in verwerkt worden om grotere passen te kunnen maken. Je moest het zelf doen en veel hardlopers kozen dan platte lichtgewicht schoentjes van onder de 200 gram voor hun wedstrijden.

Tot een jaar of 10 geleden een groot Amerikaans schoenenmerk schoenen op de markt bracht met een carbonplaat en daarna met allerlei variaties op dat idee. Die schoenen waren plots een stuk dikker, omdat het materiaal er anders niet in paste. En er was sprake van een soort springveereffect, hoewel de fabrikant er een andere uitleg voor had: “dit materiaal zorgt voor frissere benen”. Feit is dat er op die schoenen bijna ongeloofwaardige tijden worden gelopen of komt dat door iets anders? Van onze nieuwe kabinet moeten we alles benoemen, dus verwijs ik naar doping. Op dit moment zijn er alleen in Kenia al ruim 100 hardlopers geschorst vanwege verboden middelen.

Toch vindt de internationale atletiekbond het nu tijd op maatregelen te nemen vanwege die prestaties en om gelijke voorwaarden te creëren. “Pak dan de wegatletiek aan”, is mijn eerste gedachte. Daar worden de meeste van die ongeloofwaardige tijden gelopen en maakt men het meeste gebruik van het bewuste schoeisel. En waarom heeft men deze schoenen niet direct verboden? Waarschijnlijk heeft dat te maken met de voorzitter van de internationale atletiekbond. Als atleet werd hij door dat merk gesponsord en later vertegenwoordigde hij het merk ook nog.

Pas als de schoenen tot 40 mm ook op de weg verboden worden, zullen fabrikanten zich aanpassen en zijn er voor elke modale hardloper binnenkort schoenen beschikbaar waar ook reglementair op een atletiekbaan aan wedstrijden deelgenomen kan worden. Nu zijn we afhankelijk van de organisatie. Bij een clubwedstrijdje zullen ze het wel door de vingers zien, maar bij Goes on Track wordt het vanwege een bepaalde status van de wedstrijd al een ander verhaal. En wat doen ze bij competitiewedstrijden, waar veel nummers sowieso al onderbezet zijn. Ik hoop dat clubs het ruim van te voren laten weten en niet 2 dagen voor de wedstrijd. Foto: deze spikes mogen hopelijk wel, zijn ook geschikt voor de cross en kosten slechts € 52,-.