DE MOOISTE 2025: RENNEN IN ROTTERDAM MET 3 PRIMEURS 

Deze keer een gastbijdrage van Jeroen Janse. Jeroen schrijft een voorbeschouwing over de Marathon Rotterdam van zondag a.s. Hij is zelf deelnemer en hoewel hij zichzelf bij de “mindere goden” rekent heeft hij een p.r. van 2.54.04 uur staan gelopen in de Marathon Rotterdam 2023.

Nu de lente is aangebroken is het weer tijd voor de voorjaarsmarathons. Velen hebben afgelopen tijd vele kilometers afgemaald om aan de start van de magische 42 kilometer te staan, zij het in Londen, Zeeuws-Vlaanderen of net zoals ik in Rotterdam. Waar de Vlamingen afgelopen zondag hun ‘Vlaanderens Mooiste’ beleefden, zal zondag de Maasstad veranderen in een waar volksfeest voor de marathon die met typische Rotterdamse bescheidenheid ‘de mooiste’ is gedoopt. Hoewel ik met mijn derde deelname geen expert pretendeer te zijn, hier een klein inkijkje in mijn beschouwingen op de wedstrijd.

Rotterdam staat bekend om haar snelle, grotendeels vlakke parcours. Daarnaast zijn door de vele deelnemers altijd lopers van jouw niveau te vinden en door de vele toeschouwers is het niet moeilijk om gemotiveerd te blijven. De grote deelname betekent wel dat het nog belangrijker is om voor de start enige tijd uit te trekken voor een sanitaire stop. Ook kan het enigszins dringen zijn om het startvak aan de Leuvehaven te bereiken. De startvakken beslaan beide kanten van de weg, omdat Rotterdam dit jaar niet het NK organiseert, maakt de keuze voor links of rechts minder uit.

Bij de start zullen er twee primeurs zijn, allereerst zal dit de eerste marathon zijn van de nieuwe burgemeester (Carola Schouten), ten tweede zal het You’ll never walk alone voor het eerst in 30 jaar niet door Lee Towers gezongen worden, maar door operazangeres Francis van Broekhuizen. Na het startschot vangt de marathon aan met de beklimming van de Erasmusbrug, die je op dit moment nauwelijks zal voelen door de frisse benen en de aanmoedigingen. In de afdaling van de brug kan wel wat vaart gemaakt worden, zij het dat het door de drukte soms best slalommen kan zijn.

De race gaat verder op de sfeervolle Laan op Zuid waarna de samensmelting van de twee startbanen plaatsvindt op het Varkenoordse viaduct, ook een aardig klimmetje. Wat volgt is een enigszins saai stuk over een bedrijventerrein, langs de eerste drankpost en door IJsselmonde. Na de 5 km splitst het parcours weer. Het meest tactisch is om hier links te lopen, omdat men dan de rotonde aan het eind van dit stuk op korte wijze kan nemen. Hierna is men snel bij station Lombardijen, waar men de sfeer met wat muziek opleukt. Ik probeer mijn marathon in te delen naar aanleiding van deze sfeerpunten, door van ‘hoogtepunt naar hoogtepunt’ te lopen, verlang je als het ware naar de volgende kilometers, wat het mentaal makkelijker maakt.

Na de volgende drankpost nadert men het 10 km-punt en het Havenspoorpad. Niet iedereen zal het met me eens zijn, maar ik vind het wel een fijn stuk. Bij de mindere goden zoals ik valt de wedstrijd hier in een plooi. Vind hier een groep waarin je gemakkelijk mee kan, doe hier geen overbodige inspanningen. Dit jaar lopen we het hele fietspad af, zodat de 180°-draai bij Slinge niet gemaakt hoeft te worden en om de drukte bij dit metrostation te verminderen. Dit brengt ons bij de derde primeur: de passage door Pendrecht. Ook daar kijk ik naar uit, simpelweg omdat dit straten zijn die zijn vernoemd naar (Zeeuwse) dorpen die zijn getroffen door de Ramp. Hier is ook het 15 km-punt.

Wat volgt is het een passage rondom het Zuiderpark, met een sfeerpunt bij de bocht voor de Ahoy, waar een DJ de lopers opzweept. Al snel volgt dan het drukke halve marathonpunt, waarna er, na een klein klimmetje, de Brielselaan volgt. Ook daar loop ik persoonlijk graag, omdat daar het ouderlijk huis van mijn oma stond. De race vervolgt met drukke passages door Feijenoord en wederom de Laan op Zuid en Erasmusbrug, die je na ongeveer 27 km wél voelt. Nog gevoeliger vind ik echter de onderdoorgang van de Coolsingel die hierop volgt. Het helpt dan om te denken aan het stuk dat volgt: de Kubuswoningen, de drukke Mariniersweg en net na het 30 km-punt de Boezemstraat, die is omgetoverd tot een buitenlocatie van de Après Ski-hut.

Waar ik hiervoor lovend ben geweest over het publiek, is er één plek waar het publiek afwezig is, precies op de plek waar de Man met de Hamer vaak staat: bij de start van het rondje Kralingse Plas rond 32 km. Hier bevinden zich de twee lastigste kilometers van de marathon, doorbijten dus. Na de drankpost op 35 km draait men naar Kralingen toe. Dit is voor iedereen strijden, maar gelukkig is hier weer veel publiek. We vervolgen de weg over opnieuw de Boezemstraat en de Mariniersweg, waar men langs café de Gele Kanarie komt, wellicht het drukste punt van de marathon. Na de kubuswoningen volgt dan op adrenaline de laatste kilometer .

We krijgen zondag hoogstwaarschijnlijk vrij warm weer, met 14° aan de start tot 17° om twee uur. Daarnaast is het bewolkt en kan er een drupje regen vallen. Niet helemaal ideaal, dus drinken zal nog belangrijker zijn dan normaal. De lichte zuidwestenwind kan dan weer in het voordeel zijn bij de tweede beklimming van de Erasmusbrug. Al met al twijfel ik er niet aan dat het weer een topdag in 010 wordt. We hebben er zin in! Foto AV’56: Jeroen tijdens één van de JARO wedstrijden.