CLUBKLEDING IN DE ATLETIEK

Vandaag kreeg ik een mail van AV’56 over de nieuwe clubkleding. Met ingang van 1 juli worden de prijzen verhoogd, omdat men niet voldoet aan de minimale bestelvoorwaarden. Er wordt dus te weinig verkocht en dat zet mij aan het denken.

Waarom heeft een vereniging eigen kleding? Om herkenbaar te zijn en dat is vooral gemakkelijk bij teamsporten. Als 2 teams in dezelfde kleur spelen, is het voor de scheidsrechter en de toeschouwers moeilijk te volgen. Bij sporten zoals judo kent men om dezelfde reden 2 kleuren: wit en blauw, terwijl in de tijd van Anton Geesink iedereen alleen maar in een wit pak op de mat stond.

In de atletiek was lange tijd een clubtenue ook redelijk vanzelfsprekend. Bij AV’56 was dat in het begin een wit hemd met rode biesjes en een zwarte broek. Op veel hemdjes was een embleem van de club genaaid. Daarna werd de zwarte broek vervangen door een rode en kwam er op het hemd een blauwe horizontale band.

Aangezien veel Zeeuwse clubs een hoofdzakelijk wit shirt hadden, kwam er op den duur een totaal ander clubtenue met veel schakeringen in grijs, blauw en rood. Of iedereen dat mooi vindt? Nu weer een nieuwe uitvoering in licht en donker blauw en een beetje rood. Op zich best mooi, maar bij wedstrijden zie ik daar vooral de jeugd in sporten! Waarom zou je wedstrijdkleding van je club aanschaffen?

Veel leden van een atletiekclub doen nooit of heel weinig aan wedstrijden mee. Zij die wel meedoen starten hoofdzakelijk in wegwedstrijden, crossen en alles wat daar tussen zit, maar niet op de baan. Aangezien het grootste deel van die deelnemers geen lid is van een club en dus ook niet verplicht in een clubtenue moet lopen, kun je dat voor leden ook moeilijk verplichten. Die discussie bestaat overigens al tientallen jaren.

Een clubtenue is misschien volgens de reglementen verplicht, maar wie let er op. Alleen bij grote kampioenschappen zie je het nog. Bij internationale kampioenschappen is dat een landentenue. Bij andere grote wedstrijden sporten alle vedetten in de kleding van de sponsor en zelfs bij nationale kampioenschappen op de weg, die meestal bij een bestaande wedstrijd worden gehouden, loopt er zo goed als niemand in clubkleding.

Zijn atleten dan helemaal niet bereid om in herkenbare kleding te lopen? Bij mijn Belgische club is een clubshirt bij deelname aan wedstrijden verplicht. Ik moet er wel bij vertellen, dat bijna alle deelnemers aan deze wedstrijden lid zijn van een club. Bovendien is die clubkleding redelijk goedkoop. Bij ACSS In Stabroek liggen de prijzen voor een singlet, T shirt en shirt met lange mouwen tussen de 15 en 22 euro. Ze zijn dan van een B merk, dat in voetbal toch redelijk bekend is.

Bij wedstrijden in onze regio zie ik toch behoorlijk veel leden van AV’56 elke keer in het gele of lichtblauwe shirt van hun trainingsgroep lopen, dus herkenbare kleding. Bij de baanwedstrijd over 5000 meter in Goes op 28 mei waren de leden van het Gonzalez Running Team duidelijk herkenbaar in hun oranje hemdjes. Van AV’56 liepen de meesten in hun eigen tenue. Bij de Meidoornloop en de Peelandrun zie ik ook bijna niemand in AV’56 kleding.

Ik vind clubkleding prima, maar hou het eenvoudig en goedkoop. Een zwarte of donkerblauwe broek past bijna bij alles, maar maak van het shirt geen kunstwerk. Eén duidelijke kleur en daarop de naam en/of logo van de club volstaat. Ik bestel voor mijn wedstrijden ook wel eens shirtjes en die zijn van behoorlijke kwaliteit. De prijzen voor singlet, T shirt en shirt met lange mouwen liggen inclusief opdruk onder de 10 euro, ongeacht het aantal. Misschien zijn leden dan wel geneigd om deze kleding aan te schaffen en er bij wedstrijden in te lopen. Foto: clubtenue AV’56 uit vroegere jaren.